மாலைப் பொழுது அந்தி சாயும் நேரம். இவன் மூன்று கல் தொலைவில் இருக்கும் கோயிலடிக்குச் செல்லலாம் என வீதியில் இறங்கிச் செல்ல முற்படுகையில் ஆடவர் கூட்டம் சென்று கொண்டிருக்கிறது.
அவர்களுடன் இணைந்த இவன், ‘என்ன விசயம்?’ என்பது போல குறிப்பு மொழியால் (body language) வினவுகிறான். அதற்கு அவர் சைகையாலேயே பதில் சொல்கிறார், எனக்குத் தெரியவில்லை, எல்லோரும் போகிறார்கள் நானும் அவர்களோடு சேர்ந்து போய்க் கொண்டிருக்கிறேன் எனும் பொருளில்.
இப்படியே இவன் ஒருவர் மாறி ஒருவராகக் கேட்க, அத்துனை பேரும் முன்னே இருக்கும் ஆட்களைக் கை காண்பிக்க, கூட்டத்தில் இருக்கும் ஒவ்வொருவரையும் தாண்டித் தாண்டி இறுதியில் முன் வரிசையில் இருக்கும் அந்த ஒற்றை ஆடவனை நெருங்கி விடுகிறான் இவன்.
அவனிடமும் என்ன விசயம் என வினவ, அவன் சொன்னான் முன்னே செனறு கொண்டிருக்கும் பெண்ணின் இரவிக்கையில், முதுகுப் புறத்தின் நடுப்பகுதியில் இருக்கும் சிறு சாளரம்(ஜன்னல்) போன்ற வடிவினைப் பார்த்துக் கொண்டே செல்கிறேன் என்றான்.
அதாவது, எதுவும் இருக்க வேண்டிய அளவாக, கிடைப்பதற்கரியனவாக இருந்தால்தான் அதில் குதூகலம் பிறக்கும். ’ஜன்னல் வெச்ச ஜாக்கெட்’ எனும் வடிவமைப்பு பிறந்ததும் அதனடிப்படையில்தான். தலையில் தனது கொங்குத் தலைப்பால் கட்டிய சும்மாட்டின் மீது பானையை வைத்துச் செல்லும் போர்க்காரியின் முதுகு திறந்த வெளியாகப் பரந்திருக்கும். அதைப் பார்ப்பதில் எந்த குதூகலமும் இல்லை என்பதுதான் நுண்ணுணர்வு!
மாதத்திற்கு ஒரு முறை, இரண்டாவது சனிக்கிழமை மாலையில், மாதமெல்லாம் காத்திருந்து கோவை இராம்நகர் Udhayam Restaurent மொட்டை மாடியில் அடித்த கல்யாணியில் இருந்த மப்பு, இன்று எளிதாக அளவுக்கதிகமாகவே கிடைக்கும் பன்னாட்டு மதுவில் கூடக் கிடைப்பதில்லை என்பதும் அதுவே!
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
வக்கிரக் கொடுமை: வக்கிர எண்ணங்களால் நேருகிற கொடுமை.
வஞ்சகக் கொடுமை: ஏமாத்திச் சித்திரவதை செய்யுற கொடுமைதான் இது.
புரியுது... இதையெல்லாம் படிக்கணும்ன்னு என் தலைவிதி இன்னைக்குன்னு நீங்க புலம்புறதும் புரியுது இராசா... அதான் நேரக் கொடுமைங்கறது.... இஃகிஃகி!!
இந்த இடுகை அன்புத் தம்பி அப்பாவி முரு அவர்களுக்காக.....
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
தலைவர்களே, அடுத்த வருசம் மறக்காம வேட்டி சட்டையில ஒரு தடவையாவது மேடையில் காட்சி தந்திடுங்க... அல்லாங்காட்டி, எம்பாடு அந்தலை சிந்தலை ஆயிடும்... என்ன இருந்தாலும் அது நம்ம உடை, நாம அதை உடுக்க வேணும்ங்றது சரிதானுங்களே?!
அதிலும் நாட்டுப்புற இசை என்றால் சொல்லவா வேண்டும்? அதனுடன் நகைச்சுவையும் நையாண்டியும் க்லந்துவிட்டால், சர்க்கரைப்பந்தலில் தேன்மாரி பெய்தது போலல்லவா இனிக்கும்?
பழம்பெரும்புலவர் தொல்காப்பியர் சுவைகளில் நகைச் சுவைக்கே முதலிடம் கொடுக்கின்றார். கிண்டலும் கேலியும் இசையும் கலந்த கலவையே நாட்டுப்புறப் பாடல்களில் ஓர் அங்கமாகிய நையாண்டிப் பாடல். இத்தகைய பாடல்கள் கிராமங்களின் சொத்து. பயிரிட்டுக் களைத்த பாமரர் சுவைக்கும் பல்சுவை விருந்து.
கற்பனை, காதிற்கினிய சந்தம், கண்ணுக்கினிய ஆடல் அடங்கிய ஒரு கலை விருந்தைத்தான் வட அமெரிக்கத் தமிழ்த் திருவிழாவில் படைத்தார் திருமதி. உமா முரளிதர் அவர்கள். பார்த்தவர்கள் மகிழவும், பார்க்காதவர் ‘அய்யோ! நல்லதொரு நிகழ்ச்சியைத் தவற விட்டோமே?’ என அங்கலாய்க்கும் படியானதாக இருந்தது இந்நிகழ்ச்சி.
தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளில் மக்கள் தோய்ந்து கிடக்கிறார்களே எனும் தனது ஆதங்கத்தின் பிரதிபலிப்பே இந்த நையாண்டி நிகழ்ச்சி. நலிந்துவரும் நல்லதோர் கலையை அமெரிக்கத் தமிழருக்கு அளித்த பெருமை திருமதி. உமா முரளிதரையே சாரும்.
ஒரு கிராமத்துச் சூழலை விழாவில் கலந்து கொண்டவர் கண் முன் நிறுத்திய பெருமைக்கு அவரும், பாராட்டுதலுக்கு நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்றுச் சிறப்பித்த கலைஞர்கள் அனைவரும் உரியவர் ஆவர்.
நன்றி: முனைவர். K. கோவிந்தசாமி, புவனா சுகுமார் அவர்கள்
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
முதலில் அவருக்கு மனமார்ந்த நன்றியைச் சொல்லிக் கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன். அவர் அளித்திருந்த கட்டுரையானது வெகு ஆழமான கட்டுரை, பல நூல்களை மேற்கோள் காண்பித்து பல அரிய தகவல்களுடன் தனது வாதத்தை முன் வைத்திருக்கிறார். அனைவரும் படித்தறிய வேண்டிய படைப்பு அது! மொழி சிதைவதில் யாருக்கும் உடன்பாடு இருக்காது, இருக்கவும் கூடாது என்பதில் எனக்கு எந்த மாற்றுக் கருத்தும் கிடையாது.
ஆனால் அவரது கட்டுரையில் இடம் பெற்றிருக்கும் சில கருத்துகள், ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது. தமிங்கிலத்திலே பேசுவதை, எழுதுவதைக் காட்டிலும், நூல் மற்றும் உரை தவிர்த்த மற்ற நான்கு இலக்கியங்களிலும் வரும் தமிழானது தீங்கானது என்கிறார்.
பேச்சு வழக்கில் பாவிக்கும் சொற்கள் கொண்டு எழுதுவதை வருந்தக் கூடியது என்கிறார். அதுவும் இப்பழக்கமானது இப்போதுதான் பெருகி வருகிறது என்றும் கூறுகிறார்.
இலக்கிய வட்ட நிகழ்ச்சியில் கவிஞர் ஜெயபாசுகரன் அவ்ர்கள்
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
படைப்பின் மூலம்: தமிழ்த் திருவிழா
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
படைப்பு: செல்வகுமார் அவர்கள்
//Pazamai pesi the latest blog is bit misleading to what Anuradha sriram was really trying to say;
Since we have a legacy of our top stars such as people such as TMS, SPB, Jesudoss, Janaki susheela.. are from non tamil origins, anuradhas attack is really and only on the singers who mess up the tamil words and language while singing which I term it as "kadithu kodharal" . I am a fan of udit narayan he has lots of great hits and some tamil hits as well, but can never approve his bad tamil pronounications and it hurts to hear his tamil numbers.
Please get this clarification right in your blog that the attack is not on non-tamilians but on people who can not pronounce tamil properly yet patronized by our leading music directors such as ARR and Harris jeyaraj//
//fetna2009 said...
Yenga,
The young girl and Raja have Telugu as their languages but have roots in TamilNadu. Let us not overstate the facts!!!!!
//
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
நிறைகள்
(என் பார்வையில் விழா வெற்றி பெற்றதின் காரணிகள்)
10. -------------------------
09. ------------
08. சிறிய அரங்கம் (more audience?)
07. நேரடி ஒளிபரப்பு (live telecast)
06. தகவல் தொடர்பு (media)
05. குழந்தைகளை ஆற்றுப்படுத்த ஒரு அறை (room for kids)
04. செய்தி (setting expectation)
03. இலக்கியம், பண்பாட்டுக்கான முன்னுரிமை (promote culture)
02. மரபு போற்றுதலில் மேன்மை (improvement in maintaining protocol)
01. சமச்சீர் முக்கியத்துவம்(balanced trait)
இதெல்லாம் நெம்ப அதிகமா இல்லை? எழுபத்தி அஞ்சு வெள்ளி குடுத்து மூனு நாளும் நல்லா ஒக்காந்து எல்லாம் குதூகலமாக் கொண்டாடிட்டு, அது நல்லா இருக்கு, அது நொல்லை, இது நொல்லைன்னு மேதாவித்தனமா செய்யுறேன்னும், படுவா ராசுகோலுன்னும் நீங்க வையலாம்... ஆனாலும், இதழியல் அறம்ன்னு ஒன்னு இருக்கு பாருங்க?! அஃகஃகா...
மக்கா, விழா வளாகத்துல நீங்களும் இருந்திருந்தீங்கன்னா, உங்க கருத்தையும் சொல்ட்டு போங்க சித்த... கனெக்டிக்கெட்காரவுங்க இப்பவே கதி கலங்கிப் போயிருப்பாங்க... நாம சொல்லுற பழமையிக அவுங்களுக்கு ஒதவியா இருக்கும் பாருங்க.... இஃகிஃகி!
(விழா பற்றிய மற்ற இடுகைகளுக்கு தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச் சுட்டியைச் சொடுக்கவும்)
அரங்கில் அமர்ந்திருந்த அத்துனை பேரும் ஒவ்வொரு வினாவின் போதும், ஆவலுடன் தன்னையும் அதில் ஆழ்த்திப் பரவசமடைந்ததைக் காண முடிந்தது. பழையதைக் கழித்து விட்டு, மாறுபட்டதை அறிமுகப்படுத்திப் புதுமை என்று சொல்லி வணிகம் வெற்றி பெறுகிற இக்கால கட்டத்தில், முன்னோர் விட்டுச் சென்றதை உள்ளதை உள்ளபடியே மேம்பட்ட பாங்கில் காண்பிக்கிற யுக்தியில் நாஞ்சில் பீற்றர் ஐயா ஒளிர்கிறார் என்றுச் சொன்னால் அது மிகையாகாது.
(விழா பற்றிய முந்தைய இடுகைகளுக்கு, தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச்(label) சுட்டியைச் சொடுக்கவும்!)
பழமைபேசி கவிதை எழுதுறாருங்கோய்...
குடுகுடுப்பையார் விருப்பம்!
அனைவரையும் கவர்ந்த பெட்டிக்கடை!
கண்டாங்கியுந்தான், இஃகிஃகி!
நண்பர் பதி அவர்களுக்கு நன்றி!
(விழா பற்றிய முந்தைய இடுகைகளுக்கு, தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச்(label) சுட்டியைச் சொடுக்கவும்!)
(விழா பற்றிய முந்தைய இடுகைகளுக்கு, தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச்(label) சுட்டியைச் சொடுக்கவும்!)
