Fetna: வட அமெரிக்கத் தமிழ்த் திருவிழா.... ஏனிந்தச் செருக்கு?!

வணக்கம் நண்பர்களே! தமிழனின் தனித்தனமை போற்றும் விருந்தோம்பலுக்கு இலக்கணமான அட்லாண்டா தமிழ்ச் சங்கத்தாரே, மூன்று நாட்களும் செறிவான நிகழ்ச்சிகளைத் தந்து அமெரிக்க மண்ணில் தமிழ் வளர்க்கும் வட அமெரிக்கத் தமிழ்ச் சங்கத்தாரே, விருந்தூட்டி, களிப்பூட்டி, தமிழூட்டி, இறுதியில் நோக்கர் கருத்துக்கான படிவமும் கையளித்தீர்கள். அது உங்கள் மாண்பை மெய்ப்பிக்கிறது.

என்றாலும், படிவம் கையளிக்கப்பட்ட இரண்டாம் நாள் நிகழ்ச்சி நடுநிசியையும் கடந்து நிறைவுற்றதின் காரணமாய் எம்மால் படிவத்தை நிரப்பி எமது கருத்துகளைத் தெரிவிக்க இயலவில்லை.

பதிவனே ஆயினும், இதுகாறும் நடுநிலை இதழியலாளனாகவே நான் நிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி இடுகைகள் இட்டு வருகிறேன். அதை ஒட்டியே இந்த இடுகையும். நல்ல மனதோடு இதையும் ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவம் சங்கத்தாருக்கு உண்டு என்பதை நானறிவேன்.

தமிழனுக்கு சில பல நேரங்களில் தலைவலியாய் அமைவது, ஆங்கிலத்திலே body language என்று சொல்லப்படுகிற அங்க மொழி. குரல் உயர்த்திப் பேசுவதும், முறையற்ற செய்கைகள் செய்வதுமாய்.... அவற்றை நான் அறவே சங்கத்தின் தன்னார்வத் தொண்டர்களிடத்து கிஞ்சித்தும் காணவில்லை. மகிழ்ச்சி!

வென்றாக வேண்டும் தமிழ்! இது கொடுக்கப்பட்ட தலைப்பு. இதிலே பங்கேற்ற கவிஞர் ஒருவர், தன் உள்ளக் குமுறல்களை வெளியிட்டார். அதிலே நியாயம் இருக்கிறது. ஆனால் ஒருவரை விழா மேடையில் வசை பாடுவதென்பது கவியாகுமா? நியாயம் கேளுங்கள், அநியாயம் தேடிக் கொள்ளாதீர்கள்!! அந்த முறையற்ற வார்த்தைப் பிரயோகங்களை அவைக் குறிப்பிலே இருந்து நீக்குவதாக அறிவித்த கவியரங்கின் தலைவர் கவிஞர் செய பாசுகரன் பாராட்டப்பட வேண்டியவர். எனவேதான் அவைக் குறிப்பில் இருந்து நீக்கப்பட்டவற்றை நான் இங்கே குறிப்பிடவில்லை.

இரண்டாம் நாள் நிகழ்ச்சி... அமெரிக்காவிற்குப் புலம் பெயர்ந்ததில் அதிக முன்னேற்றம் கண்டவர் ஆண்களா? பெண்களா?? இது நீயா, நானா நிகழ்ச்சிக்கு கொடுக்கப்பட்ட தலைப்பு. சுவையாக நேர்த்தியாக நிகழ்ந்த நிகழ்ச்சி! பாராட்டுகள்!! ஆனால், தமிழனுக்கு ஒரு செயலலிதா போதாதா என்கிற வாசகம் இடம் பெற்றது விரும்பத்தக்கது அல்ல. எனக்குத் தெரியும், அது ஒரு tongue slip, விவாதத்தின் இடையே தடுமாற்றத்தில் வந்து விழுந்த வாச்கம் என்பதை நானறிவேன்.

என்றாலும், பெண்களுக்கு இட ஒதுக்கீடு கேட்டுப் போராடிக் கொண்டிருக்கிற ஒரு சமூகத்தில் இது போன்ற வாசகங்கள், அதுவும் ஒரு கண்ணியமான மேடையிலே கட்டாயம் தவிர்க்கப்பட வேண்டியவை. பெண்களை ஊக்குவியுங்கள், தன்னம்பிக்கையை ஊட்டுவது ந்ம் கடமை. நகரத்திலே, மேட்டுக்குடியிலே பிறழும் நிகழ்வுகளே சமூகம் என்பது சரியாகாது.

இன்னும் கிராமங்களிலே பாராமுகமாய், கண்டுங் காணாததுமாய் பெண்கள் ஏராளம், ஏராளம். ஆகவே பெண்களுக்கென சிறப்பு நிகழ்ச்சிகளை எதிர்வரும் தமிழ் விழாக்களிலே சங்கத்தார் இடம் பெறச் செய்ய வேண்டும். அதற்காக மேலதிக நாட்டியங்களை வைத்து வெறுப்பேற்ற வேண்டாம், சிந்தனை, நம்பிக்கை ஊட்டும் நிகழ்ச்சிகள் தந்தாக வேண்டும்.

இரண்டாம் நாள் பின்னேர நிகழ்ச்சிகள்.... அமெரிக்க வெள்ளைக்கார மருத்துவர், பெருமாட்டி சாண்டா அவர்கள் ஈழம் பற்றிப் பேசி உரையை நிறைவு செய்கிறார். அரங்கம் எழுந்து நின்று, standing ovation மரியாதை அளிக்கிறது. சென்னையிலே இருந்து வந்த விருந்தினருக்கு எழுந்து நின்று மரியாதை செய்வதில் என்ன தயக்கம்? ஏன், தனக்கு முக்கியத்துவம் கிடைக்காதோ என்ற உறுத்தலா??

பெரியார் மண்ணில் இருந்துதானே Dr. Martin Luther King அவர்களின் மண்ணுக்கு வந்து இருக்கிறீர்கள்?? கேள்வி எழுகிறதே?! பிறகு வேறு வழியின்றி எழுந்து நின்று தமிழனின் மானத்தைக் காப்பாற்றினீர்கள், நன்றி!!

சங்கத்தாரே, இதுகாறும் நேரிடையாக உங்களைச் சுட்டவில்லை. ஆனால் அதற்கும் வேலை வந்து விட்டது. எம்மைப் பொறுத்தவரையில் நிலவு மன்னன், தாய்மொழியின் மகத்துவம் உரைத்த எளிய மனதுக்குச் சொந்தக்காரன் மயில்சாமி அண்ணாதுரைதான் முதன்மை விருந்தினன். சரி, விட்டுத் தள்ளுங்கள். அனைவருமே முக்கிய முதன்மை விருந்தினர்கள் என்றே ஏற்றுக் கொள்கிறேன்.

பிறகு ஏன் எவருக்குமில்லாத சிறப்பு மரபு, special protocol, வைரமுத்து அவர்களுக்கு மட்டும்? ஒருவர் சிரம் தாழ்த்தி அவரை மேடைக்கு அழைத்துச் செல்கிறார். அவர் மேடையை அடைந்ததும் தலைவரும், உபதலைவரும் பிரத்தியேகச் சிறப்பு செய்கிறார். நல்லது!

ஏன் நிலவு மன்னனுக்கும், தமிழருவிக்கும், அண்ணாவின் தம்பி விசுவநாதனுக்கும், மூத்த தமிழ் ஆசான் சிலம்பொலி ஐயாவுக்கும் இன்னபிற முக்கிய விருந்தினருக்கும் அது இல்லை? புலம்பெயர்ந்து வாழும் மண்ணில், இம்மாதிரியான யதார்த்தமற்ற மரபுகளைக் கட்டுடைத்துச் செயலாற்றுங்கள். அடுத்த தலைமுறைக்கு நல்லதொரு முறையைக் கற்றுத் தருவோமாக!

கவிப் பேரரசு அவர்களே நல்ல இலக்கியச் செறிவு மிக்க தகவல்களை அளித்தீர்கள். தமிழ்ச் சமூகம் உங்களிடம் எதிர்பார்ப்பதும் அதுவே! நன்றாகப் பேசுவதற்கும், சரியாகப் பேசுவதற்கும் விளக்கவுரை அளித்த தாங்கள், தாங்கள் நன்றாகப் பேசினீர்களா, சரியாகப் பேசினீர்களா எனப் பட்டிமன்றம் வைத்து விவாதிக்கும்படி செய்துவிட்டீர்களே ஐயா?!

தாங்கள் பிறந்த நாள் கொண்டாடுவீர்களா, மாட்டீர்களா என்று எந்த ஈழத் தமிழன் அழுகிறான் இந்தப் புவியில்? மேதாவிலாசம் பற்றிப் பரப்புரை ஆற்றிய நீங்கள், இந்த ஆண்டு நான் பிறந்த நாள் கொண்டாடப் போவதில்லை என்று சொல்லி மேதாவிலாசம் தேடுகிறீர்களே? இதற்கு மாற்றாய் நான்கு பட்டி தொட்டிகளுக்குச் சென்று ஈழத்தில் மனிதாபிமானம் சின்னாபின்னம் ஆவதைப் பற்றிப் பேசுங்கள். உலகமே உங்களுக்கு விழா எடுக்கும்.

புறம் பேசுதலும், மறதியும் தமிழனுக்கு நேர்ந்த சாபக் கேடு என்றீர்கள். ஆனால் தாங்கள் உள்ளொன்று வைத்து புறம் ஒன்று பேசுவது புலம் பெயர்ந்த தமிழனுக்குத் தெரியாது என்று நம்புகிறீர்கள்தானே? ஏன் ஐயா, தமிழில் தலைசிறந்த உங்களுக்கு, அதுவும் வயோதிகம் வாசற்படியில் நிற்கும் இந்தப் பருவத்தில் இந்த வேலை?? உங்களிடம் இருந்து நாங்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய தமிழ் கடலளவு. அவற்றை அடுத்த தலைமுறைக்கு இட்டுச் செல்லுங்கள். மேலும் மேலும் உங்கள் புகழ் ஓங்கும்!

எவனொருவன் சமூகத்தின் அங்கமாய் இருந்து, சமூகத்தின் யாதார்த்தத்தைப் பிரதிபலிக்கிறானோ அவன் கவிஞன் என்றார் சக கவிஞர் செய பாசுகரன் அவர்கள். உண்மை! இலக்கியவாதியான தாங்கள், இலக்கியத்தின் பேராலே அழைக்கப்பட்டு இருக்கிறீர்கள். இருந்தும், இலக்கிய வட்டச் சொற்பொழிவுக்கு வந்து தமிழனொடு தமிழனாய்ச் சங்கமிக்க மனம் வரவில்லையே தமிழ்க் கடலே? ஏன்?? தங்களின் தமிழ் நுகரக் கிடைக்காத வருத்தமுடன்,

சாமான்யத் தமிழன்,
பழமைபேசி.

(விழா பற்றிய முந்தைய இடுகைகளுக்கு, தமிழ்விழா(Fetna) எனும் வகைப்பாட்டுச்(label) சுட்டியைச் சொடுக்கவும்!)