மாப்ள, எந்துண்டைக் கேவ‌ல‌மாப் பேசாத‌டா!

வணக்கம்! பாருங்க, நாம ஊர் வழியில, நம்ம பாட்டன், பூட்டன், முப்பாட்டன், நாப்பாட்டன், பூம்பாட்டன்ன்னு பெரியவிங்க சொல்லி வெச்சதுல எதோ நமக்குத் தெரிஞ்சதைப் பாத்தோம், அதுல ஒரு திருப்தி. ஆனாப் பாருங்க, தங்கமணிக்கு ஒரே கோவம். ஏன்னு கேளுங்க சித்த?

அது ஒன்னுமில்லீங், அல்லாரும் பழமைபேசி ஒரு வயசு போன பெருசுன்னு நினைக்குறீங்ளாம். ஏன்னா, கெராமத்துல பேசுற மாதர சுத்தத் தமிழ்ல பேசுறதாலயும், அமெரிக்காவுல இருக்குற மாதரயும் நடந்துக்குலயாம். போதாக் குறைக்கு என்னோட புனைபேரும் அதுக்குத் தொணை போகுது. பழமைபேசின்னா அளவளாவின்னு அர்த்தமுங்கோ! வேற நான் என்ன சொல்ல? துண்டு போட்டு வேணாலும் தாண்டுறேன், நான் நீங்க நினைக்குற மாதிரி பெருசு இல்ல! இல்ல!! இஃகி!ஃகி!!

துண்டுன்ன ஒடனே ஞாவகத்துக்கு வருது, சமீபத்துல முத்தமிழ் குழுமத்துல நடந்த ஒரு சம்பாசனை! செல்வன் ஐயா எதுக்கோ சொன்னாரு, "நான் துண்டு போட்டுத் தாண்டிச் சொல்லுறேன்"ன்னு. நமக்குத்தான் திருமூர்த்தி மலைத் தண்ணியும், சிறுவாணித் தண்ணியும் ஒடம்புல ஓடுதே?! "ஏன், கைக் குட்டையப் போட்டுத் தாண்ட மாட்டீகளோ?"ன்னு திரியக் கொழுத்துனன். அப்புறம் அவரும், வேந்தன் ஐயாவும் போட்டாங்க பட்டியலு.

அதுக்கு முன்னாடி, துண்டு போட்டுத் தாண்டுறதோட அர்த்தம் பாப்போம். அது ஒன்னுமில்லீங், துண்டுங்றது ஒரு மானம், மரியாதை, கெளரவத்தைப் பிரதிபலிக்குற ஒன்னு. ஆகவே, அந்த மானம், மரியாதை மேல ஆணையிட்டுச் சொல்லுறது தானுங்க, அதனோட அடையாளம். இதுவும் அவிங்க குடுத்த விளக்கந்தேன். அப்புறஞ் சொன்னாங்க, கைக்குட்டைனால துண்டு அளவுக்கு பெருசா ஒன்னுஞ் சாதிக்க முடியாதுன்னு சொல்லிட்டு, துண்டோட அருமை பெருமைகளச் சொன்னாங்க. அது போக, வடக்கு கரோலைனா, சார்லட்ல இருக்குற நவசக்தி தமிழ் பண்பாட்டுக் குழுவிலயும் இது பத்திப் பேசினோம். அதுல வந்த வரிசைய மேல படிங்க:

தலைப் பாகையாக் கட்டலாம்.

பெருமைக்குரிய பரிவட்டம் கட்டலாம்.

எங்கயும் கோவணங் கட்டலாம்.

முண்டாசு கட்டலாம்.

மழைக்கு முக்காடு போடலாம்.

முகத்தை மூடி மறைக்கலாம்.

சோத்துல கஞ்சி வடிக்கலாம்.

மொளகா, அது இது காயப் போடலாம்.

வ‌ண்டியில‌ இட‌ம் போட‌லாம்.

இடுப்புக்கு கட்டி பணிவைக் காமிக்கலாம்.

த‌லைக்கு சும்மாடு க‌ட்ட‌லாம்.

த‌லைக்கு சுருட்டி வெச்சி ப‌டுக்க‌லாம்.

ஆத்துல ரெண்டு கங்குலயும் புடிச்சு மீன் பிடிக்கலாம்.

க‌ண்ண‌க் க‌ட்டி க‌ண்ணா மூச்சி வெளையாட‌லாம்.

தொழில்ல‌ ந‌லிஞ்சு போனா, த‌லையில‌ துண்டு போடலாம்.

த‌லைய‌க் கொத்த‌ வ‌ர்ற‌ காக்கா, குருவிய‌ துண்டைச் சுத்தி வெர‌ட்ட‌லாம்.

எலுமிச்ச‌ம் ப‌ழ‌ங்க‌ளை ஆட்டைய‌ப் போட்டு, துண்டுல‌ முடிஞ்சு எடுத்துட்டு வ‌ர‌லாம்.

அசையாச் சொத்துகளை ஒப்படைக்குறதுக்கு அடையாளமா, துண்டை ஒப்படைக்கலாம்.

கல்யாண நிச்சயம் நிறைவு செய்யுறதைக் குறிக்க, துண்டை மாத்திகிடலாம்.

க‌தாநாய‌க‌ன் துண்டுல‌ கூழாங்க‌ல்லுக‌ள‌ப் போட்டு வில்ல‌னைப் பின்னலாம்.

விரிச்சுப் போட்டு பிச்சை எடுக்க‌லாம் (த‌ள‌ப‌தி ந‌ச‌ரேய‌ன் க‌வ‌னிக்க‌வும்).

பண்டங் கன்னு யாவரத்துல வெரல் புடிச்சு விலை பேசலாம்.

மாட்டு வண்டிப் பந்தயத்துல வீசி வீசி வெரட்டலாம்.

சல்லிக் கட்டுல பணமுடிப்புக் கட்டலாம்.

இப்பிடித் துண்டோட பெருமைகள அடுக்கிட்டே போலாமுங்க. இவ்வளவு பேசிப் போட்டு, ஒரு பாட்டு பாடாமப் போக முடியுமா? காளைகளோட அலங்காரத்தைக் கேளுங்க!

மின்னேரு எருதுக்கெல்லாம்
என்ன என்ன அடையாளம்?
நெத்திக்குச் சிட்டிகளாம்,
நெலம் பாக்கும் கண்ணாடி!
வாலுக்குச் சல்லடமாம்,
வாகுக்கை பொன்னாலே!
கொம்புக்குக் குப்பிகளாம்,
கொணவாலு சல்லடமாம்!
தூக்கி வைக்கும் கால்களுக்கு,
துத்திப்பூ ச‌ல்ல‌ட‌மாம்!
எடுத்து வைக்கும் கால்க‌ளுக்கு,
எருக்கம்பூ சல்லடமாம்! (சல்லடம் = துணியால் உறை)
ம‌ண்டியிடும் கால்க‌ளுக்கு,
மாதுள‌ம்பூ ச‌ல்ல‌ட‌மாம்!
க‌ட்ட‌க் காட்டு கொல்லையில‌,
நிக்குமெங்க‌ காரிக்காளைக‌!
செங்காட்டுக் கொல்லையில‌,
மேயுதுங்க‌ எங்க செவ‌லைக‌!
மாமாங்க‌ம் மூணு சோடி,
வ‌ருமுங்க‌ ம‌யில‌க் காளைக‌!!!

குதிரை இருப்பு அறியும்! கொண்ட பெண்டாட்டி குணம் அறிவாள்!!

(சல்லடம் = உறை)