பிம்பம் காண்பித்துச்
சிரிக்க வைத்த
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம்
உடைந்து சிதறி
மரணம் எய்திய
அந்த கடைசி
நீர்க்குமிழிக்குத்
தெரிந்திருக்க
நியாயமில்லை
தன் சாவுக்கும்
அழ ஆள்
இருக்கிறதென்று!!
எப்பேர்ப்பட்ட வனத்துல போயி மேஞ்சாலும், கடைசியா இனத்துல போயித்தான் அடையணும்!
5 comments:
சுமாரான ஒருக் கவிதை .... தொடருங்கள்
நான் மட்டும்தான் அழுதேன்னு நெனச்சேன்.
நீங்களுமா, மணியண்ணா!
ரசித்தேன்.
ரசிக்க வைத்தது...
அருமை!மகிழ்ந்தேன்!
Post a Comment