கொழுத்தவனுக்குக் கொள்ளு! எளைச்சவனுக்கு எள்ளு!!

”ஆறை நாட்டானின் அலம்பல்கள் எழுத கால அவகாசம் இல்லை; புத்தகம் படிக்க நேரம் இல்லை; கடுமையான களைப்பு, ஆமாங்க பனிரெண்டு மணி நேர வேலை இன்னைக்கு! ஆமா, காலம் அப்படின்னா என்ன? நேரம் அப்படின்னா என்ன?? இஃகிஃகி, அதை நீங்க சித்த, பின்னூட்டத்துல சொல்லிட்டுப் போங்க மாப்பு!”

“மழை பேயுது மழை பேயுது நெல்லை வாருங்கோ,
முக்காப்படி அரிசி போட்டு முறுக்கு சுத்துங்கோ,
ஏரு ஓட்டுற மாமனுக்கு எண்ணி வையுங்கோ,
சும்மா இருக்குற மாமனுக்குச் சூடு போடுங்கோ!”

“பாத்தீகளா? நாந்தேன் வேலையால இருந்து இப்பத்தான் வர்றேன்னு சொல்லுறேன். கேட்காமக் கொள்ளாம, சூடுகீடுன்னு சொல்லிகிட்டு? இதுக்கு எல்லாம் என்னான்னு சொல்லுங்க பாக்குலாம்?!”

“என்ன, பவானி சம்பைன்னா உங்களுக்கு இளக்காரமா? எதுக்கு என்னான்னு சொல்லோணும்??”

“நண்டுக்கு?”

“குஞ்சு”

“கிளிக்கும் கீரிக்கும்?”

“பிள்ளை”

“அணிலுக்கும் முயலுக்கும்?”

”குட்டி”

“யானைக்கு?”

“களபம்”

“பேனுக்கு?”

“செள்”

”அட, மனுசனுக்கு?”

”மகவு!”

“பயிருக்கு?”

“நாற்று”

“மரத்துக்கு?”

“கன்று”

“தென்னைக்கு?”

“பிள்ளை”

“தேங்காய்க்கு?”

“குரும்பை”

“மாங்காய்க்கு?”

“வடு”

“அவரைக் காய்க்கு?”

“பிஞ்சு”

“வாழைக்கு?”

“கச்சல்”

“அட, நயமாத்தேன் சொல்லிப்புட்டீங்களே மாப்பு?”

”நித்திரை நேரத்துல, உங்க குணஞ் சித்தங்கூட ஓயுலியா?”

“அது ஓயுறதெல்லாம் இருக்கட்டு;

வெட்டினதால் த்ப்பி விட்டேன்,
வெட்டாவிட்டால் செத்திருப்பேன்!

செத்ததனால் தப்பிவிட்டேன்
சாகாவிட்டால் செத்திருப்பேன்!

வந்ததனால் வரவில்லை
வராவிட்டால் வந்திருப்பேன்!
நான் யாரு?”

கோயமுத்தூர் வந்த மாப்புளை, நான் யாருன்னு சொல்லாமக் கொள்ளாம ஈரோட்டுக்கு ஓடுறதைப் பாருங்க...இஃகிஃகி!!