உடனே மலராதோ??

வணக்கங்க! நேற்றைக்கு நாம நெனைச்சோம், நாளைக்கு நிறைய எழுதணுமின்னு. காலையிலயிருந்து, நாம பாக்குற, படிக்கிற காட்சிகள் எல்லாம் வெகுவா மனநிலையப் பாதிச்சுடுச்சுங்க. ஒரு பக்கம் வேலை இழப்புச் செய்திகள், மறுபக்கம் நண்பர்களின் வேதனைகள், வலையில மேயலாம்ன்னா கவிதைகள்ங்ற பேர்ல சோகங்கள், அல்லது அவரவர் மனத் தாங்கல் பற்றிய படைப்புகள், இப்படியாப் போச்சு நம்ம பொழுது.

இருக்குறவனும் புலம்புறான், இல்லாதவனும் புலம்புறான், அடச் சே! எங்கயோ காட்டுல மேட்டுல வேலயச் செய்துகிட்டு இருந்தப்ப கூட இவ்வளவு ஆழமான வேதனைகள் வந்ததில்லை. இனியும் இது பத்தி விபரமாப் பேசி, உங்களையும் அந்த மனநிலைக்குக் கொண்டு போக விரும்பலை!

ஆனா ஒரு செய்திய மட்டும் சொல்லிக்கிறேன். வெளிநாட்டு வாழ்க்கைல எல்லாமுங் கிடைச்சிடாது. முதல் ஆறேழு ஆண்டுகள் பல ஏற்றங்கள் இருக்கும். அதன் பின்னும், ஒருவரது வெளிநாட்டு வாழ்க்கை தொடரும் பட்சத்தில் நிறையவற்றைத் தியாகம் செய்ய வேண்டி இருக்கும். இது என்னோட அனுபவம். நான் ஒரு சாமான்யங்ற பட்சத்துல, அதுக்கும் சபைல ஒரு இடம் இருக்கும்ன்னும் நம்புறேன்.

எட்டப் பறி பூவை
விட்டு விடு அரும்பை
தாவிப் பறி பூவை
தள்ளி விடு அரும்பை
ஓடிப் பறி பூவை
ஒதுக்கி விடு அரும்பை
தள்ளிவிட்ட அரும்பு
தானாய் மலராதோ?
ஒதுக்கி விட்ட அரும்பு
உடனே மலராதோ??

ஒருமைப் பாடில்லாத குடி ஒருமிக்கக் கெடும்!