கூவுதல்

பழமை வேறு! பழசு(பழைமை) வேறு!! வேறுபாட்டை அறிஞ்சிக்கணும்!!!
புரட்சி எங்கே? மலர்ச்சி எங்கே?! புரிஞ்சு நீயும் நடந்துக்கணும்!!!

படம்: வண்டிச்சோலை சின்னராசு

பழமை பேசுதல் என்றால், அளவளாவல் எனும் பொருளில் கொங்குச் சீமையில் புழங்குவது வாடிக்கை! ”சித்த இரு, பாடு பழமையப் பேசிட்டு அப்பொறம் போலாம்”, “நெம்ப நல்லாத்தான் இருக்கு உன்ற பழமை”, “அவன் கோயத் திண்ணையில குக்கீட்டு வெட்டிப் பழமை பேசிட்டு இருப்பாம் போயிப் பாரு போ”, என்றெல்லாம் வெகு சரளமாக அன்றாட வாழ்க்கை முறையில் இடம்பெறக் கூடியதுதான் பழமை எனும் சொல்.

பழமை என்றால், பழையது, பழம் போன்றது, பழகப் பாவிப்பது எனப் பலவகையாகப் பாவிக்கலாம். அவ்வகையிலே, பழகப் பாவிக்கும் தனித்தன்மையோடு பேசுதல் என்கிற பாங்கில் கொண்ட புனைபெயரே பழமைபேசி!