ஒட்டக்கூத்தன் பாட்டுக்கு எட்டுத் தாழ்ப்பாள்?

அது சரி said...

நன்னாயிட்டு உண்டு...ஒட்டக்கூத்தன் பாட்டுக்கு எட்டுத் தாழ்ப்பாள்...இதுக்கு பின்னாடி என்ன அர்த்தம்?? :0))

இலண்டன் மாநகர், அது சரி அண்ணாச்சி அவர்களே வணக்கம்! சமுதாயத்திலே, பிறழ்தலும் திரிதலும் மருவுதலும் இயல்பே; அவற்றிற்கு காரணம் என்னவாக இருக்க முடியும்? திரிதலுக்கு காரணம், தகவல் தொடர்பில் ஏற்படும் உணர்ச்சிகள் என்க; மருவுதலுக்குக் காரணம் வெகுளித் தன்மையும், பாமர இயல்புமென்க; பிறழ்தலுக்குக் காரணம் அதன் மூலம் தெரியாமையும் மறைதலும் என்க! அந்த வகையிலே இன்றைக்கு அவற்றில் சிலவற்றைக் காண்போம்.

திரிதலுக்குக் காரணம் உணர்ச்சிகள் என்றோம். ஒருவன் எதிர்ப்படுகிறான்; மற்றவன் அவனது சினங்கொண்ட தோற்றத்தைக் கண்டதும், ‘ஏன்டா மூஞ்சிய உர்ன்னு வெச்சிகிட்டு இருக்கே?’ என்கிறான்.

அதற்கு அவன், ‘அவன் என்னடா எக்கச்சக்கமா வாயுடமாப் பேசிட்டே இருக்கான். மண்டை காஞ்சி போச்சி தெரியுமா?’ என அங்கலாய்த்துக் கொள்கிறான்.

இந்த இடத்திலே என்ன நடக்கிறது? சினம் என்கிற உணர்ச்சியானது, வாயுடாமப் பேசிட்டே இருந்தான் என்கிற தகவலுடன் சேர்ந்து, ‘எக்கச்சக்கமா’ என்கிற சொல் திரிபடைகிறது.

ஆம் மக்களே! ‘எக்கச்சக்கமா’ என்றால் என்ன? தாறுமாறாகப் பேசுவது, அல்லது எக்குத்தப்பாகப் பேசுவது என்று பொருள். இந்த சொல்லானது, அனைத்துத் திராவிட மொழிகளிலும் இருப்பதை நீங்கள் காண்லாம். ‘வாடு எக்கசக்காலு மாட்லாடுத்தாடு’, ‘நூவு எக்கசக்கா கெலித்து’ என மற்ற மொழிகளிலும் அதே பொருளில் காணலாம்.

ஆனால், தமிழில் இதன் இன்றைய பயன்பாடு என்ன? நிறைய, ஏராளமாக, அளவுக்கதிகமாக எனும் பொருளில் இயல்பாகப் புழங்கப்பட்டு வருகிறது. இது திரிதலுக்கு நல்ல உதாரணம்.

மேலே நடந்த உரையாடலில், ‘ஏன் முகத்தை உர்ரென வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்?’ என்று வினவும் போது, முகமானது மூஞ்சியென மருவியதை நாம் காணலாம். அதாவது உச்சரிப்பானது மாறிக் கலந்தது.

பிறழ்தல் என்பது, மூலத்தை அறியாததாலோ அல்லது மறைந்து போவதாலோ ஏற்படுவது எனக் கண்டோம். அந்த வகையிலானதுதான் அண்ணாச்சி அவர்கள் வினவியிருக்கும் இந்தக் கேள்வியும் என்பது அடியேனின் தாழ்மையான எண்ணம். இனி, மூலத்தைக் காண்போமாக!

ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு எட்டுத் தாழ்ப்பாள் என்பது அல்ல சொலவடை! ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள் என்பதே பிறழாத சொலவடை எனக் கேள்விப்பட்டு இருக்கிறேன்.

சீரும் சிறப்புமாய் ஆண்டு வந்த சோழமன்னன் இராஜ இராஜ குலோத்துங்கனின் மனைவியானவள் இராஜகுமாரி. பட்டத்து இராணி இராஜகுமாரியின் ஆசான், நளவெண்பா பாடிய புகழேந்திப்புலவர். பாண்டிய நாட்டில் இருந்து மணம் முடித்து சோழ நாட்டுக்கு வந்த இராஜகுமாரியின் அழைப்பின் பேரில், பாண்டிய நாட்டுப் புலவர்களில் ஒருவரான புகழேந்திப் புலவர் சோழ நாட்டில் வந்து சிலகாலம் தங்கி இருந்தார்.

அந்த காலகட்டத்திலே, சோழ நாட்டுப் புலவரான ஒட்டக்கூத்தருக்கும் பாண்டிய நாட்டுப் புலவரான புகழேந்திப் புலவருக்கும் மனத்தாங்கல் என்றாகிவிட, அதன் விளைவாய் புகழேந்திப் புலவர் சிறையில் அடைப்படுகிறார்.

இதுகேட்ட மகாராணி இராஜகுமாரி, கடும் சினங்கொண்டு அந்தப்புரத்தில் உள்ள அறைக்குச் சென்று தாழிட்டுக் கொண்டு உண்ணா நோன்பில் ஆழ்ந்து விட, குலோத்துங்க சோழன் தன்னாட்டுப் புலவரான ஒட்டக்கூத்தரை விட்டு இராணியைப் புகழ்ந்து பாடி, எப்படியாவது அவரைக் கோபத்திலிருந்து விடுவிக்குமபடி கேட்டுக் கொள்கிறார்.

அவ்விதமே ஒட்டக்கூத்தரும் அந்தப்புரத்திற்கு சென்று, அறையின் வெளியே நின்று கொண்டு பாடுகிறார். ஆண் சிங்கம் போன்றதொரு வீரனாகிய மன்னன் குலோத்துங்கன் வர, உன் தாமரை போன்ற கைகள் தானாக வலியச் சென்று கதவைத் திறந்திடச் செய்யுமன்றோ எனப் பாடுகிறார்.

தனது ஆசானும், பாண்டிய நாட்டுப் புலவருமான புகழேந்திப் புலவரைச் சிறையிலடைக்கக் காரணமான ஒட்டக்கூத்தரின் குரலைக் கேட்டு மேலும் பல மடங்கு சினங்கொண்ட இராஜகுமாரி, இருந்த மற்றுமொரு தாழ்ப்பாளைப் போட்டுக் கொண்டாள்.

அதன்பிறகு, ஒட்டக்கூத்தரால் புகழேந்திப் புலவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டதுதான் மனைவியின் சினத்திற்குக் காரணம் என்பது மன்னனுக்குத் தெரியவர, பின்னர் புகழேந்திப் புலவர் விடுவிக்கப்பட்டு, அவர் சென்று பாடியதும் இராணி அந்தப்புரத்தில் இருந்து வெளிப்பட்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது.